เรื่องเล่าทั้งหมด

เรื่องราวเล่าขาน ตำนานตานี

เรื่องเล่าเกาะจือลาปี  
ข้อมูลทั่วไป
รหัสเรื่องเล่า96
เรื่องเรื่องเล่าเกาะจือลาปี
หมวดหมู่ภาษา วรรณกรรมและวรรณศิลป์
เป็นเรื่องเล่าของอำเภอสายบุรี
เป็นเรื่องเล่าของตำบลตะลุบัน
ผู้บันทึกเรื่องเล่าอัญญ์ณิชตา รุ่งวิชานิวัฒน์ (annitta.r)
วันที่บันทึกข้อมูล26/03/2020

ข้อมูลจำเพาะประจำเรื่องเล่า
ชื่อภาษา หรือ ชื่อวรรณกรรม/วรรณศิลป์เรื่องเล่าเกาะจือลาปี
ผู้แต่งสรศักด์ สุริยะสุนทร
ประเภทนิทาน
รูปแบบทรัพยากรสารสนเทศ...

ข้อมูลเรื่องเล่า
รายละเอียดเรื่องเล่า

เกาะจือลาปีเป็นเรื่องเล่าของความอกตัญญูของลูกกับบุพการี เป็นเรื่องเล่าที่ยาวนานของชาวบ้านที่มีอาชีพทำการประมง เมืองที่ติดกับชายทะเลแห่งหนึ่ง มีหมู่บ้านหนึ่งที่เขาเรียกว่าหมู่บ้านชาวทะเลจะมีครอบครัวหนึ่ง มีฐานะยากจน อยู่กัน 2 คน แม่กับลูก ลูกมีอาชีพหาของทะเลขายช่วยจุนเจือทางบ้าน วันหนึ่งลูกมีความคิดว่าอยากทำอะไรที่สามารถช่วยเหลือครอบครัว ให้ได้กินดี อยู่ดี เลยปรึกษาหารือกับแม่ว่า ลูกจะขอออกไปหางานทำ แม่ก็ถามว่า จะออกไปหางานทำ จะทำงานที่ไหน ลูกบอกว่า จะเดินทางไปกับพ่อค้าที่มาค้าขายในเมืองนี้ด้วยเรือสำเภา ดังนั้นแม่ก็อนุญาตให้ไป ลูกก็เดินทางไปกับเรือสำเภาสินค้า ไปค้าขายระหว่างประเทศ เพราะการค้าขายสมัยก่อน เขาจะล่องเรือสำเภา ลูกได้เดินทางไปเป็นระยะเวลานาน ส่วนผู้เป็นแม่ เมื่อลูกจากไป ด้วยความรักความเป็นห่วงลูก ก็จะเดินไปชายหาดทุกวันเพื่อมองหาลูก ว่าเมื่อไหร่ลูกจะกลับมา วันแล้ววันเล่าเป็นระยะเวลา 10 ปี ลูกก็ไม่กลับมา อยู่ ๆเหมือนโชคเข้าข้างแม่ ลูกระลึกถึงแม่ จึงได้เดินทางกลับมาเยี่ยมแม่พร้อมกับภรรยาที่เป็นลูกสาวของพ่อค้าที่มีฐานะร่ำรวย แต่ด้วยระยะเวลานานที่ไม่เจอ ลูกไม่สามารถจำแม่ได้ เพราะแม่แก่ขึ้นมาก ลูกก็จำไม่ได้ว่าเป็นแม่และด้วยแม่มีฐานะยากจน ลูกไม่ยอมรับว่าบุคคลนี้เป็นแม่ แม่จะเข้าไปกอดลูก เพราะเห็นลูกกลับมา พอเข้าไปกอด ลูกก็ผลักไสไล่ส่งไม่ให้มากอด ส่วนภรรยาของลูกชายเองนั้นก็นึกรังเกียจแม่เช่นเดียวกัน จึงชวนกันกลับ แม่รู้สึกโกรธจึงสาปแช่งลูกว่าหากเรือสำเภาของลูกลำนี้ล่องไปกลางทะเล ขอให้เกิดอับปางลงกลางทะเล ด้วยคำสาปแช่งของแม่ พอเรือล่องไปถึงกลางทะเลก็เกิดพายุใหญ่ ทำให้เรือของลูกล่มคว่ำลงเสียชีวิตทั้งครอบครัว ชาวบ้านเชื่อว่า ลูกสาวหรือหลานพอเรือล่มถึงแก่ชีวิต ก็เกิดเป็นนกนางแอ่นหรือนกนางนวล นี่อาจเป็นการลงโทษของพระเจ้าหรือเป็นไปตามการสาปแช่งของผู้เป็นแม่ พอเกิดอับปางแล้ว หลังจากนั้นเป็นเวลานาน ท้องเรืออับปางที่โผล่ขึ้นมาเป็นเกาะ ก็คือเกาะจือลาปีในปัจจุบัน
ความเชื่อ : มีความเชื่อของชาวประมงว่า ในช่วงมรสุมถ้าหากเกิดฟ้าร้องหรือเสียงร้องจากทะเล นั่นคือเสียงร้องของลูกที่ขอความช่วยเหลือจากแม่ ถ้าเมื่อไหร่ทางฝั่งบกหรือทางภูเขามีเสียงร้อง นั่นคือเสียงร้องของแม่ ถ้าเมื่อไหร่ที่ฝั่งลูกร้องแล้วแม่ขานรับ หรือฝั่งแม่ร้องแล้วลูกขานรับ ก็จะเกิดเหตุการณ์ เกิดมรสุมใหญ่ เกิดน้ำท่วมใหญ่ เป็นความเชื่อของชาวบ้านที่ออกทะเล และปรากฏการณ์นี้เคยเกิดขึ้นแล้วจริง ๆ

สถานที่เกิดเรื่องเล่าเขตพื้นที่รอยต่อระหว่างอำเภอสายบุรีกับอำเภอไม้แก่น
ช่วงเวลาที่เกิดเรื่องเล่า-
สื่อประกอบเรื่องเล่าประเภทภาพถ่าย
  • สื่อประกอบเรื่องเล่าประเภทภาพถ่าย
  • สื่อประกอบเรื่องเล่าประเภทภาพถ่าย
สื่อประกอบเรื่องเล่าประเภท Info Graphicsสื่อประกอบเรื่องเล่าประเภท Info Graphics
สื่อประกอบเรื่องเล่าประเภทคลิปวิดีโอหรือคลิปเสียงyoutube.com
คำสำคัญเกาะจือลาปี
คุณค่า/การต่อยอด

สามารถต่อยอดในด้านการใช้ชีวิตประจำวัน เป็นคติสอนใจ และพึงตระหนักรู้ว่า แม่คือบุคคลที่ให้กำเนิด ควรที่จะรัก กตัญญู และดูแลท่าน ต่อให้ท่านจะยากจนแค่ไหน เราไม่ควรที่จะทอดทิ้งท่านไว้อย่างนั้น เพราะไม่มีลูกคนไหนไม่ได้ดี ถ้าลูกคนนั้นฟังคำสอนของท่าน และดูแลท่านจนวินาทีสุดท้าย


ข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่
ชื่อสถานที่เกาะจือลาปี
ที่ตั้งตะลุบัน
สายบุรี, ปัตตานี 94110
Map It
ช่วงเวลาทำการ

-

ข้อมูลการติดต่อ

สอบถามข้อมูลโทร 084-0688803

เงื่อนไขและข้อกำหนด

-


ข้อมูลแหล่งที่มา
ชื่อ-สกุล ผู้ให้สัมภาษณ์สรศักด์ สุริยะสุนทร
ที่อยู่และข้อมูลการติดต่อ

-

สถานภาพหรือความสำคัญที่ได้มาเป็นคนเล่าเรื่อง

อดีตรองนายกเทศมนตรีเทศบาลตะลุบัน (เป็นเหลนของพระยาสุริยะสุนทรบวรภักดี เจ้าเมืองสายบุรีคนสุดท้าย)
ปัจจุบัน เป็นประธานมัสยิดรายอ

วันที่สัมภาษณ์05/12/2019