“คัมภีร์อัล-กุรอ่าน”เป็นคัมภีร์อัล-กุรอ่านอายุกว่า 900 ปี ที่เขียนด้วยลายมือของแซฮ.อับดุลรอนี (ผู้ทรงความรู้ทางด้าน คัมภีร์อัล-กุรอ่าน) เป็นคนตะวันออกกลาง ซึ่งเป็นคนที่สามารถจำอัล-กุรอ่าน และเขียนได้หมดทั้ง 30 ยุฮ
“คัมภีร์อัล-กุรอ่าน”เป็นคัมภีร์อัล-กุรอ่านอายุกว่า 900 ปี ที่เขียนด้วยลายมือของแซฮ.อับดุลรอนี (ผู้ทรงความรู้ทางด้าน คัมภีร์อัล-กุรอ่าน) เป็นคนตะวันออกกลาง ซึ่งเป็นคนที่สามารถจำอัล-กุรอ่าน และเขียนได้หมดทั้ง 30 ยุฮ (30 ตอน) ท่านจึงคิดที่จะเขียนบันทึกไว้ แต่ยุคก่อนยังไม่มีกระดาษ ท่านจึงเขียนไว้บนเปลือกไม้ ส่วนหมึกที่ท่านใช้เขียนตัวหนังสือ ท่านได้ทำขึ้นมาเองเป็นหมึกที่จะไม่เลือนลางไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนหมึกก็จะไม่เลือนหายไป
คัมภีร์อัล-กุรอ่าน ที่ได้ส่งต่อสืบทอดกันมาถึงโต๊ะหยางหญิงในช่วงนั้นมีสงครามเกิดขึ้น ซึ่งขณะกำลังหนีภัยสงครามอยู่นั้นโต๊ะหยางหญิงได้ตกลงไปในหุบเหวเป็นเวลาหลายวัน หลังสงครามสงบโต๊ะหยางหญิงจีงได้รับความช่วยเหลือจากชาวบ้านให้ขึ้นจากเหว ซึ่งทุกคนต่างต้องตะลึงเมื่อเห็นสิ่งที่โต๊ะหยางกอดแน่นไว้กับอก นั่นคือ “คัมภีร์อัล-กุรอ่าน” ที่เขียนด้วยลายมือ ปกทำจากเปลือกต้นมะม่วงหิมพานต์ ส่วนที่บันทึกตัวอักษรทั้งหมดภายในเล่มทำจากต้นไม้ ดือลูวัง ซึ่งเป็นไม้จากประเทศอินโดนีเซีย ปัจจุบันคัมภีร์เล่มนี้ถูกเก็บไว้อย่างดี ณ มัสยิดโบราณนัจมุดดิน
