เรื่องเล่าปัตตานี

กริช ปัตตานี

กริชปัตตานี ที่ผลิตในปัตตานีนั้น มักทำฝักด้วยไม้ บางครั้งจะเรียกว่า กริชปกากะหรือ กริชปกากา เพราะด้ามจะคล้ายหัวนก พังกะ ตากริชจะยาวกว่ากริชอื่น ที่มีขนาดเดียวกัน ส่วนประกอบจะมีด้วยกัน 3 ส่วน คือ ด้ามหรือหัว (ฮูลู) ใบหรือตา (มาตา) และฝัก (ซารง) กริชจะมีหลายแบบหลากหลายชนิด มีแบบใบคดและไม่คด มีคดน้อยจนถึงหลายๆคด และมีความยาวไม่เท่ากัน ด้ามของกริชสามารถหมุนได้ กริชปัตตานีเดิมจะดูได้จากกริชที่มีกระดูกสันหลัง

พิพิธภัณฑ์พระเทพญาณโมลี

พิพิธภัณฑ์พระเทพญาณโมลี ตั้งอยู่ในสถาบันวัฒนธรรมศึกษากัลยาณิวัฒนา ภายในมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี ก่อตั้งขึ้นด้วยการเก็บรวบรวมศิลปวัตถุและโบราณวัตถุของพระเทพญาณโมลี (เกตุ ธรรมรัชชะ) เจ้าอาวาสวัดตานีนรสโมสร จังหวัดปัตตานี โดยท่านได้บริจาคทุนทรัพย์ และโบราณวัตถุให้แก่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เช่น เหรียญตรา ธนบัตร เครื่องถ้วย พระพุทธรูป เทวรูป พระเครื่อง และเครื่องใช้ส่วนตัวของพระเทพญาณโมลี

ศิษย์เก่าโรงเรียนเอกชนแห่งแรกในจังหวัดปัตตานี

ผู้เล่าเป็นนักเรียนโรงเรียนวรคามินอนุสรณ์ ในช่วงปี พ.ศ. 2505 – 2516 ซึ่งนางสาวสมประสงค์ อาลีอิสเฮาะ ได้เล่าว่า สมัยก่อนถ้านึกถึงโรงเรียนเอกชนเก่าแก่ คือ โรงเรียนวรคามิน

เรื่องเล่าจากลูกศิษย์ ชั้น ป.4 รุ่นสุดท้าย วัดบางน้ำจืด

นายอรรถพร อารีหทัยรัตน์ เล่าว่า แหล่งการเรียนรู้ทางด้านศาสนาของคนในเมืองปัตตานี ก็จะเป็นวัดบางน้ำจืดหรือวัดตานีนรสโมสรในสมัยปัจจุบัน สมัยนั้นการศึกษายังไม่มาก เด็กส่วนใหญ่จะเรียนโรงเรียนวัด

ปอเนาะนูรุลอิสลาม สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2

ปอเนาะนูรุลอิสลาม เป็นแหล่งเรียนรู้เกี่ยวกับศาสนาของชาวมุสลิมในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 สร้างก่อน ปี พ.ศ. 2463 ซึ่งคำว่า นูรุลอิสลาม มีความหมายว่า "รัศมีแห่งอิสลาม"

ความสัมพันธ์อันดีระหว่างไทยพุทธ จีน มุสลิมในชุมชนกืดาจีนอ

ชุมชนจีนหรือชุมชนกือดาจีนอว่า เป็นชุมชนที่มีทั้งชาวไทยพุทธ ชาวไทยเชื้อสายจีน และชาวไทยมุสลิม มีการอยู่ร่วมกันในชุมชนแห่งนี้อย่างพี่อย่างน้อง

1 2 3 4 5 6 11