“ตะโละกาโปร์” เป็นชุมชนที่มีทรัพยากรทางธรรมชาติที่สมบูรณ์ มีป่าชายเลนที่มีความอุดมสมบูรณ์แห่งหนึ่งของจังหวัดปัตตานี
วิถีชีวิตพื้นบ้าน หาดตะโละกาโปร์ : ในสมัยก่อนกล่าวกันว่าบริเวณพื้นที่ตรงนี้เป็นที่เก็บเปลือกหอย เป็นหอยประจำอ่าวมีจำนวนมาก ชาวประมงนิยมนำเนื้อหอยชนิดนี้มารับประทานและนำเปลือกหอยเหล่านี้มาเผาไฟจนสุกจนกลายเป็นปูนขาวจึงเรียกตำบลนี้ว่าตำบลตะโละกาโปร์“ตะโละกาโปร์” เป็นภาษามลายูพื้นเมือง คำว่า “ตะโละ” แปลว่า อ่าว คำว่า “กาโปร์” แปลว่า ปูน รวมความหมายแปลว่า “อ่าวปูน”เป็นชุมชนที่มีทรัพยากรทางธรรมชาติที่สมบูรณ์ มีป่าชายเลนที่มีความอุดมสมบูรณ์แห่งหนึ่งของจังหวัดปัตตานี วิถีชีวิตของคนในตำบล ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพประมง หาปลา ปู หอย โดยการออกเรือตั้งแต่เช้าและกลับมาในตอนเย็น และด้วยความอุดมสมบูรณ์ทางธรรมชาติชุมชนจึงร่วมกันจัดทำเป็นชุมชนท่องเที่ยว ในชื่อว่า Buna Dara (บูนาดารา) เป็นการรวมกลุ่มกันของประชาชนในพื้นที่
จุดเด่นของการมาท่องเที่ยวที่นี่คือ มีอาหารทะเลที่สดจำหน่ายแล้วกลุ่มแม่บ้านของชุมชนแห่งนี้ยังร่วมกันจัดทำอาหารกลางวัน ชื่อว่า “นาซิอีแด” มีลักษณะการจัดคล้ายขันโตกทางภาคเหนือ สำหรับนักท่องเที่ยวที่มาล่องเรือกับกลุ่มและต้องการจะรับประทานอาหารกลางวันทั้งยังมีศูนย์เพาะชำต้นกล้าป่าโกงกาง ซึ่งเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สำคัญของเยาวชนอีกด้วย
การเปลี่ยนแปลงของชุมชน : มีการร่วมมือ ร่วมใจกันให้ชุมชนมีการพัฒนาอย่างยั่งยืน ซึ่งแบ่งรายได้จากการล่องเรือท่องเที่ยวในชุมชนจำนวน 20%ของรายได้ให้กับชุมชน นำไปบริจาคให้กับมัสยิด ตาดีกา(สอนศาสนา) เป็นต้น เป็นการสร้างรายได้ให้กับชุมชน และเกิดการร่วมมือ ร่วมใจ ช่วยเหลือซึ่งกันและกันของคนในชุมชน
